Jan. 2004 Zo'n 4 maanden voor vertrek.

Januari 2004

Zo'n 4 maanden voor vertrek.

Hoera, hoera de eerste week van januari is al weer voorbij. Gelukkig maar! We hebben teveel feestdagen in de laatste weken van het oude jaar. De dagen lengen weer, al zou je dat niet zeggen in deze sombere en donkere tijden. Op het moment rukt de zuidwestenwind flink aan onze woonark in Tilburg en dus stormt het aan de kust ook behoorlijk! De afgelopen weken waren wij aan boord van ons schip, heerlijk mijmerend bij de warme kachel en natuurlijk bij een borreltje overdenkend wat dit jaar voor ons in petto zou kunnen hebben, vooral in vergelijking met het afgelopen jaar. Hopelijk niet veel slechter, wij rekenen op alleen maar beter. Nu kunnen wij gewoon vertrekken zoals was voorgenomen. Zorgen en stilstand maken plaats voor opwinding en ongeduld. Ik heb weer energie. Ongewild trek ik Arnold hierin mee.

Nederland kan zo mooi zijn! We hebben zaterdag een lange wandeling gemaakt in het prachtige natuur- en stiltegebied van de Vlije. Alles wit van de rijp met prachtige kristallen op de bomen en struiken. Geen koude wind maar wel een stralend zonnetje. De fazanten vlogen ons om de oren, hevig verontwaardigd over onze aanwezigheid in hun territorium. Wat is de natuur in al zijn pracht toch mooi. Natuurlijk hadden we de rugtas met warme chocolademelk en appels mee. Is dit meenemen van drinken en eten typisch iets voor Nederlanders of mijn zuinigheid? Och, het maakt ook niets uit en alleen maar genieten van dit stille en mooie gebied in al de dagelijkse drukte van ons bestaan. Wij hopen dan ook dat we veel van deze momenten in de toekomst zullen hebben als we in onbekende gebieden aan land komen. Het zal wel anders zijn omdat wij naar warmere gebieden vertrekken en voorlopig geen echte winters zullen beleven. Vanaf nu kunnen wij weer serieus werken aan de voorbereidingen voor onze wereldreis. Om alles een beetje overzichtelijk te maken en te houden hebben Arnold en ik een wekelijks werkoverleg op de zondagavond. Daarin
verdelen we de taken die vóór ons liggen en dat is natuurlijk nog een hele hoop. Het lijkt wel of er geen eind komt aan de lijst van ‘nog te doen’. Wegstrepen van taken is nog het leukst, alleen groeit de lijst onder weer aan en gaat dat kleine pleziertje weer verloren aan het geheel.

Wat loop ik toch te zeuren, hup weer aan de slag. Arnold is in november van het afgelopen jaar geslaagd voor zijn examen voor zendamateur en heeft inmiddels een nieuw ‘setje’ en antenne gekocht. Ja, hij heeft het over een setje! Ik moet dan steeds denken aan ondergoed, een slipje en bh maar hij heeft het over een radiozender/ontvanger. Maar wat weet ik daarvan? Weer de zoveelste grote investering, maar onmisbaar en hard nodig. Het is dan ook geweldig om vele stemmen over de wereld te horen en daarmee contact proberen te krijgen. We kunnen er e-mail mee versturen en ontvangen en de weer- en pilotkaarten die we via deze apparatuur en de computer kunnen ontvangen zijn onontbeerlijk aan boord. Een aantal zendamateurs die bij Arnold op de cursus waren hebben al aangegeven op de hoogte willen blijven van onze omzwervingen. Dit moet voor ons niet moeilijk meer zijn mits alle apparatuur blijft werken, want dit kan een probleem worden aan boord van een zeilschip. Er blijkt veel kapot te gaan na verloop van tijd. Maar dan kunnen we nog altijd naar een internetcafé op het vaste land om al onze bevindingen te beschrijven. 

Onze grootste zorg op dit moment is dat de woonark die nog niet verkocht is. Verhuren is geen optie gezien de zorg om het onderhoud en wij het geld nodig hebben om van te leven de komende jaren. We hebben natuurlijk ook spaargeld opzij gezet voor ons grote plan maar dat alleen is niet toereikend. Ik zal me de komende weken bezighouden met de voeding, het schilderwerk en de inhoud van de overlevingston, waarvan we hopen hem nooit nodig te zullen hebben evenals het reddingsvlot. Brood bakken in de snelkookpan heb ik inmiddels uitgeprobeerd en dat gaat goed, maar vraagt nog wel om wat verfijning. 

Arnold werkt samen met Stephan aan de website en een ontwerp voor de bootstempel en visitekaartjes. Samen met Willem maakt hij ook een steun voor de giek een grote beugel op het achterschip om een windgenerator en antennes op te monteren. In het voorjaar moet de Drifter nog uit het water om geschuurd en geschilderd te worden. Hierbij kunnen wij nog hulp gebruiken………..dus mensen die zich aangesproken voelen of
graag meewerken, neem contact met ons op!

Groeten,
Arnold en Coby
8 januari 2004