Juli 2004 Overwinteren

Juli 2004

 Overwinteren

Heel de winter dat wil zeggen vanaf zo ongeveer november tot maart liggen wij te overwinteren in een dezelfde plaats aan de Portugese zuidkust omdat varen op de middellandse zee niet kan vanwege het slechte weer en wij in het voorjaar over willen steken naar de Canarische eilanden en de Kaapverden zoals het er nu uitziet.
Eerst krijgen we Ardi en Hans aan boord gevolgd door Stephan en Moon en daarna Nicky van Zon. Om daarna nog de Middellandse zee op te gaan is niet meer te doen. Alleen Sicilië en Griekenland zijn leuk om te ankeren en daar is de afstand te groot voor. De Spaanse oostkust is te druk en kun je nergens meer ankeren als het slecht weer wordt of je moet een drukke en dure haven in en daar hebben wij helemaal geen zin in. Het wordt ons door iedereen afgeraden die al daar geweest is, en wij kunnen daar beter naar luisteren. Zij zeggen dan ook als je oud en grijs bent kun je via de rode zee weer naar de Middellandse zee gaan. Als je nu gaat loop je de kans er niet meer weg te willen omdat de uitdaging van verder zeilen wel eens kan vervallen. Dit zien we dan nu al overal, zeilschepen die al te lang op een dezelfde plaats liggen en de mensen op die schepen dat gebied als thuis beschouwen, de noodzaak om verder te trekken is niet meer aanwezig en zij vinden het wel goed zo. Ook zij hadden eens de droom om wat verder weg te zeilen, maar.... Dit willen we toch voorkomen en daarom blijven we aan de zuidkust van Portugal om straks in het voorjaar het anker te lichten en er vandoor te gaan.
Wij hebben kennis gemaakt met een Duits stel van 73 jaar. Zij hebben de wereldreis al gemaakt en konden er zo veel over vertellen en met zoveel fijne herinneringen dat zij ons ongewild deden verlangen naar verre oorden. Wat een stel ondernemende mensen. Hier is het heel mooi. De Rio Guadiana, een prachtige rivier aan de Algarve van Portugal. Omgeven door hoge heuvels met aan beide zijden kleine witgekalkte dorpjes met leuke barretjes en terrasjes die wij dan ook regelmatig bezoeken. Hier in de omgeving worden veel olijven, amandelen en vijgen verbouwd. Hier zie je tuintjes met sinasappels en citroenen. Ook hebben we veel ijsvogels gezien, prachtig! Het is hier erg droog en alles wordt bewaterd door een irrigatiesysteem. In de heuvels breekt er vaak brand uit en hele bossen met kurkbomen van jaren oud vinden daarin hun ondergang. Regen kennen ze hier alleen maar in een korte winterperiode, heel anders dan in Nederland waar het op dit moment volgens de radio iets beter zomerweer is geworden. 

Het enige wat echt niet leuk is dat ik nog steeds met een erg pijnlijke arm zit waarin de ontsteking zich heeft uitgebreid van het kapsel naar de bovenarm en biceps. Die verrekte arm kan nog steeds niet naar omhoog en naar achteren en de pijn is niet te harden. Even zeuren, je kent me, Hé! Ik heb van de arts in het ziekenhuis een zwaarder medicijn gekregen om de ontsteking tegen te gaan en de pijn wat te verminderen. De pijn vermindert wel alleen is vaak nog te heftig. Het slapen is vaak onmogelijk. Zo dit is weer genoeg gezeurd.

Hier in het dorp is een natuurbad aangelegd en daar oefen ik met de arm. Dat bad met douches is helemaal gratis en veel Spanjaarden van de overkant van de rivier komen daar ook zwemmen. Vreemd hoor de overkant van de rivier is Spanje waar het een uur vroeger is. De klokken van de kerkjes luiden dan verschillend en daar in Spanje kennen ze een lange siësta en eten ze uren later dan hier in Portugal. Er varen heel wat pontjes op en neer en zij doen er ongeveer 2 tot 5 min over. Dit is afhankelijk hoe de stroom staat en hoe hard die gaat, want die staat in verbinding met de zee. Dus je hebt hier eb en vloed. Op ongeveer 8 mijl de rivier op heb je aan Portugese en Spaanse zijde een groot stuwmeer. In 1997 hebben ze met hoogwater in die meren de stuwen tegelijk open gezet zonder overleg met elkaar. Een enorme hoeveelheid water kwam de rivier af naar beneden en heeft hier een enorme schade veroorzaakt aan het achterland en alles wat op de rivier voer. Je ziet de schade nog. Het water kwam 10 meter hoog naar beneden denderen en nam alles wat vast en los zat met zich mee de zee in. Het is gek dat op een zo'n lange rivier her en der zeilschepen achter hun anker liggen, met of zonder mensen erop. En dit midden op de rivier, er is n.l. geen vaarweg zoals wij die kennen in Nederland.

De bibliotheek is hier ook gratis en wij kunnen boeken en dvd's mee nemen voor aan boord te lezen en te bekijken. In de bibliotheek kunnen we ook internetten voor een kleine vergoeding. Volgens Ardi en Hans is de woonboot verkocht en staat er volgens Nicky die langs reed een bord met verkocht op!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Wij houden ons nog even in omdat de koop nog kan struikelen over een hypotheek die wel of niet verkregen wordt en tot zo lang is niets zeker. Maar toch zijn wij stiekempjes hééééééééééééél blij in afwachting van. De auto is ook verkocht. Nicky heeft er nog wat mee te stellen gehad voor dat de koop rond was met al dat afdingen.
Vanuit Tilburg krijgen we ook mailtjes van het koor de Brulboeien met daarin uitnodigingen om mee op te treden. Volgens Arnold hebben we toch opgezegd of zouden ze nog niet weten dat wij eventjes het land uit zijn? Leuk toch om op de hoogte te blijven van al die wetens- waardigheidjes. Goed, ik hou het weer voor gezien en zou zeggen, allemaal een fijne vakantie en tot schrijfs. Vele warme en bruine groeten van ons uit Portugal.

Kus Arnold en Coby.