zondag 15 juli 2012

Juli 2004 Jarig

Juli 2004

Jarig

Hallo lieve mensen ver weg in Holland maar met hun hart hier bij ons in Portugal. Stttt......, stttt..Het is 25 juli, half 7 in de ochtend en ik ben jarig..Hiep, hiep hoera. Ik zit nog in nachtkledij maar wel met de nieuwe slippertjes gekregen van Hans en Ardi en die zijn me toch leuk en heel mooi van vormgeving. Teenslippers maar dan wel heel apart. Nu heb ik pas een echt vakantie gevoel. De luiwammesen, zij slapen nog. Hans waande zich gisterenavond op de boulevard van St-Tropez. Mooie verlichting, lekker druk met nog heel wat volk dat zich liet zien op de kade. Er was een optreden van de lokale of zeer bekende band hier uit de omgeving en wij hier liggend aan een steiger in de haven van Vila Real De Santo Antonio genoten daar volop van. Er stonden wat leuke tentjes opgesteld met daarin de locale middenstand die hun waren aan de man brachten. Zo ook een stand met daarin 5 mensen die met marsepein bezig waren, dit werd dan later in een bepaalde kleur gespoten. Hans heeft ze een aparte opdracht gegeven nl. in de letters "Coby 51" en dit opgespoten in de kleuren rood wit en blauw. Gedrapeerd op een bedje van fijne sliertjes marsepein. Vannacht om twaalf uur gaf hij me dat, hartstikke leuk. Ook Ma had Ardi en hans iets meegegeven als verrassing. Dankjewel, lieve Ma voor de prachtige kaart met lange tekst vanuit Nederland. Heel lief en attent. Zeker ook met het bedrag om er iets leuks van te kopen. Ook nog een douceurtje voor Arnold's verjaardag. Nu is het wel zo dat Arnold dit echt niet nodig heeft, echt waar, hij heeft mij al en niets kan hem blijer maken. Dus het lijkt mij het beste om dit aan mijzelf te besteden. Hij wordt er zo onrustig van.... Grapje!
En Jopie draait op halve kracht nu er te weinig wind staat hier op de rivier.
Maar op tijd rust heeft niemand geschaad dus straks op zee zal ze weer als een tiereliertje draaien en ons weer van stroom voorzien. Hans zou graag zien dat wij een airco aan boord zouden hebben, maar dan hebben wij wel 10 Jopies nodig. Oh, oh die Hans! In Nederland zeuren over het slechte weer en hier is het dan (aangenaam) warm loopt hij te mekkeren over de warmte. Maar serieus op het moment is het ook heel warm hier en we moeten heel wat vocht tot ons nemen om dit te overleven.
Thea en Henny lieten zich niet onbetuigd en stuurden nog een verjaardagsmail en een leuk boek met daarin korte reisverhalen, bedankt. Zie de foto's gemaakt om 12 uur in de nacht. Helaas alleen maar zwart, maar ik sta er echt op met de cadeautjes in mijn hand! En, jongens wij hebben heel wat drinken nodig, alleen namen Hans en Arnold dit wel erg letterlijk gezien hun braspartij de eerste avond.
Arnold vertelde mij dat hij al lang niet meer zo zat geweest en dit bleef hij heel de nacht herhalen. Hij kwam dan ook regelmatig omhoog in bed om dit te bevestigen.Ook Jeanne en Jan, bedankt voor de kaart en het leuke boekwerkje over de natuur in de Piushaven met daarin vele foto's. Heel herkenbaar voor ons. Een tijd geleden heb ik de fotograaf nog gesproken en hij zei me hem te waarschuwen als de ijsvogel zich zou laten zien op het terras van ons. Het is er niet meer van gekomen, hij liet zich niet meer zien en eerlijkheidshalve waren wij ook met andere dingen bezig zo vlak voor ons vertrek. Jeanne ook ik mis je. Schrijf maar weer van die leuke mailpost die ik dan weer beantwoord. Ik weet het dit staat niet in verhouding met onze rechtstreekse contacten en daaraan gekoppeld onze vriendschap maar voorlopig zullen we het er mee moeten doen. Anders kom maar in de winter naar de Algarve waar wij liggen. Het voordeel voor jou is dat we stilliggen met ons schip en niet varen. Dit vind je toch prettiger en dat kan ik me goed voorstellen. Het is dan ook niet zo warm als nu maar wel een stuk aangenamer dan in Holland. Doe maar! Je hebt toch kerstvakantie en om te vliegen is in die periode ook goedkoper. Dus wat let je.Kom gezellig samen met Jan.
Zo ik ben dus jarig en dat wordt gevierd, hiep hiep hoera!
De rest slaapt nog en is in diepe rust. Ik zag net buiten 11 flamingo's overvliegen, een pracht van een verjaardagscadeau. En ik heb al zeker niet te klagen want ik ben vannacht al verwend door drie allerliefste mensen hier. Ardi en Hans zijn op dit moment hier bij Arnold en bij mij aan boord zoals jullie inmiddels al begrepen hebben. Stik gezellig. Om in Ardi's term te blijven, super! Maar laat ik bij het begin aanvangen.
Arnold en ik hebben even rust genomen op de rivier Guardiana in Portugal aan de Algarve op de grens van Portugal en Spanje. Op de ene oever is het dan ook een uur later of vroeger, het is net aan welke kant je van de rivier bent. In twee weken tijd is het hier ontzettend warm geworden. In de avond nog ongeveer 35 graden en nauwelijks een verkoelend windje. Het is bijna niet meer uit te houden ook al omdat we veel last hebben van muggen. Hoor je mij klagen, nee natuurlijk niet maar het wordt weer echt tijd om te verkassen. Ik mis de zee. Gisteren zijn we dan ook de rivier weer afgezakt en wilden in de haven van Ayamonte gaan liggen aan Spaanse zijde maar werden daar weggestuurd door een havenmeester die volgens zijn zeggen geen Engels sprak! Ja, ja.. Vier plaatsen waren er vrij in de boxen maar alle vier zouden ze nog bezet worden die zelfde dag. Dat die plaatsen vrij waren hadden wij twee dagen geleden al gezien. Maar ja, soms zit het mee en soms zit het tegen. Wij waren verplicht om siësta te nemen omdat het eb werd en wij er niet meer uit konden komen vanwege de diepte of liever gezegd de ondiepte. Dan maar naar de overkant naar Portugal.
Inmiddels ben ik gezien in het ziekenhuis in Spanje omdat het met de pijn in de arm niet betert. Ik hoef gelukkig voorlopig niet geopereerd te worden omdat er geen sprake is van een pees- of spierscheuring maar wel een tweede ontsteking. De ontsteking in het kapsel wil maar niet overgaan en nu zo'n tweede in de biceps erbij is nogal lastig. Maar hoor je me klagen, nee..Nou vooruit een beetje wel hé! Dat betekent wel dat we dit jaar nog niet verder kunnen varen naar de Canarische eilanden en dan door naar de Kaapverden. Komt wel alleen iets later in het jaar. We denken de drie wintermaanden, Nov, Dec en Jan. Hier aan de kust ergens een plaatsje te zoeken en daarna over te steken. We hebben ook nog wat werk te verrichten aan de mast en kunnen dat nu op ons gemak doen.
Arnold is inmiddels wakker geworden en heeft de boot versierd met kleine verschillende vlaggetjes.
Hij is nu naar de bakker om verse broodjes te halen. Ik mag van dit alles niets weten want het moet een verrassing blijven. Samen met Ardi maakt hij een heerlijke ontbijttafel klaar maar dan zal ik eerst Ardi even wakker moeten roepen. Het moet toch een verrassing blijven. Toch? Ik denk dat ik maar een stuk ga wandelen.....
Liefs en kussen van mij. Ook de groetjes van Ardi en Hans en natuurlijk van Arnold. Tot wederhoren maar weer.

25 juli 2004
Coby

Geen opmerkingen:

Een reactie posten